Webshop

Gele mosterd (Sinapis alba) behoort, evenals bladrammenas, tot de kruisbloemigen. 

Onder gunstige groeiomstandigheden kan het gewas in korte tijd veel organische stof produceren. 

Gele mosterd vormt dan een lang (1-2 m) en massaal gewas met een beperkte stevigheid. Meestal is een voorbewerking nodig (klepelen, maaien) om het gewas goed te kunnen onderploegen. 

Zijn de omstandigheden minder gunstig dan zal de groei tegenvallen. 

Gele mosterd wordt veelal gebruikt als groenbemester op laat vrijkomend land. 

Het gewas heeft een stevige penwortel die zich niet verdikt. 

In zes weken tijd is de grond tot zo'n 70 cm doorworteld. 

Gele mosterd is sterk (nacht)vorstgevoelig. 

Bij een flinke nachtvorst vriezen de waterige stengels en bladeren al kapot. 

Gele mosterd stelt niet veel eisen aan de grond en kan op de meeste grondsoorten geteeld worden. 

Alleen zure gronden zijn niet erg geschikt voor de teelt. 

Gele mosterd wordt vooral voor de toevoer van organische stof verbouwd en als antistuif-gewas, vrijwel nooit voor voederdoeleinden.

Zaaien

Gele mosterd is gevoelig voor verdichtingen in de grond. Sporen van de oogstmachine van het cultuurgewas en sporen van het zaaien zijn nadelig. 

De grond moet voor het zaaien goed losgetrokken en verkruimeld worden. 

De optimale zaaitijd is augustus-september. 

140 gram is voldoende voor ca. 75 m²

De rijenafstand is 10-25 cm en de zaaidiepte 2-3 cm. Dichter zaaien geeft een snellere grondbedekking.

Gele mosterd is niet geschikt als zomergewas op braakpercelen. Het komt te snel in bloei en vertoont geen hergroei na maaien.